کد مطلب:369519
سه شنبه 26 بهمن 1395
آمار بازدید:408
نیایش یازدهم [1]
(2) ای خداوندی که ذکر تو گویندگان ذکر را شرف و بزرگی است، ای خداوندی که شکر تو شکرگزاران را رستگاری و پیروزی است، ای خداوندی که فرمانبرداری از تو فرمانبرداران را سعادت رهایی است، درود بفرست بر محمد و خاندانش و دلهای ما را از یاد هر چیز دیگر به یاد خود و زبانهای ما را از شکر هر کس دیگر به شکر خود و اعضای ما را از فرمانبرداری از هر کس دیگر به فرمانبرداری خود مشغول دار.
(3) خداوندا، اگر ما را آسایشی مقدر فرمودهای، چنان کن که به هنگام آسایش در امان مانیم: نه گناهی ما را گرفتار سازد و نه ملالتی به ما رسد، تا فرشتگانی که گناهان ما را مینویسند، با صحیفه اعمال ما بیآنکه در آن گناهی نوشته شده باشد از نزد ما بازگردند و فرشتگانی که ثوابهای ما را مینویسند، شادمان با صحیفهای نوشته از اعمال نیک ما به نزد تو آیند.
(4) چون روزهای زندگی ما سپری شد و مدت عمر ما سر آمد و صلای دعوت تو ما را فراخواند- همان دعوتی که از آن گریزی و از اجابت آن گریزی نیست- بر محمد و خاندانش درود بفرست و سرانجام آنچه را که کاتبان اعمال ما برای ما رقم زدهاند توبهای پذیرفته شده قرار ده که زان پس ما را به کیفر گناهی که مرتکب شدهایم یا پادافره
______________________________
[1] دعای آن حضرت است در طلب عاقبت خیر.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:77
معصیتی که کردهایم باز نداری. (1) و در آن روز که بندگانت را میآزمایی، پردهای را که بر گناه ما کشیدهای در برابر همگنان بر مگیر. تویی که بر هر کس که تو را بخواند مهربانی و تویی که به هر کس که تو را ندا دهد پاسخ میگویی.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:81
(1)